Op 3 december 2017 hielden we de laatste tasting van ons eerste werkjaar als vzw. Voor ons een symbolisch moment. WWC zou niet bestaan zonder vriendschap, in de brede zin van het woord. Daarom deze thema-tasting. We serveerden enkel flessen van bevriende mensen/clubs/festivals … Allemaal het proeven waard natuurlijk en niet zelden exclusief in die zin dat ze nog (zeer) moeilijk te vinden zijn. We hebben dan ook vaak gesnoept uit personal stock.

We verwelkomden 30 mensen deze keer; volledig uitverkocht dus. We werkten voor het eerst met een wachtlijst, dat wierp zijn vruchten af. Een handvol mensen annuleerden, maar de wachtlijst zorgde voor voldoende back-up. Wederom een mooie mix van bekend en onbekend volk. Ook aangaande ervaring met tastings hadden we een gevarieerd publiek. Voor sommigen was het zelfs de allereerste keer. Als we terugkeren in onze herinnering: die “ontluiking” van smaken en geuren, een uniek moment. Een eer dat wij deze mensen maltgewijs ontmaagden. WWC hebben we opgericht om ook (lees: vooral) de beginnende enthousiasteling van (h)eerlijke whisky te voorzien. Als we zowel onbekend als “onervaren” mensen blijven aantrekken is een groot deel van onze missie geslaagd. Het moet gezegd: we hebben ook wel wat vaste deelnemers ondertussen. Dat is natuurlijk ook mooi en toont aan dat we een breed publiek dienen. Het evenwicht vinden tussen (en voor) beide zien we als een boeiende uitdaging voor het komende werkjaar.

Na een korte intro volgde snel een eerste dram: een toegankelijke 10 jaar oude single grain van de relatief onbekende Girvan stokerij uit de Lowlands van Schotland. Deze expressie (48% ABV) uit 2006 rijpte op fresh bourbon casks en werd recent gebotteld in kleine oplage (78 flessen) door Tim Vanderhaeghen aka Timstasting. Deze uit Oudenaarde afkomstige bebaarde jongster voorziet sinds 2010 zelf tastings her en der en heeft een onlineshop. Toffe peer! We scoorden nog een Girvan van hem en vonden dit een ideale starter. De meningen waren niet uitgesproken (het was dan ook de eerste dram), maar we merkten geen teleurstellende blikken. Ook bij het rondgaan aan tafel vond menigeen deze Girvan best te pruimen. Voor 48 euro prijs-kwaliteit heel erg prima.

Relatief snel na de Girvan volgde een tweede dram. Wederom een Timstasting fles: de eerste botteling uit 2015 (370 flessen). Een 10 jaar oude single malt (47% ABV) op fresh bourbon casks van Glen Moray distilleerderij. Deze Speysider heeft wat officiële core range flessen, maar een independent uitgave is toch altijd anders. Deze fles is erg belangrijk voor ons: we dronken hem voor het eerst op hotel te Rotterdam in 2016, na de Whiskybase Gathering. Daar ontstond het idee voor WWC vzw. Een founding bottle!

Van het verre Oudenaarde gingen we nog verder… meer bepaald Tel Aviv. Een goede 4000km legden twee 0,5L Arran af begin november. Het verhaal wil dat Bas en Giovanni op MaltStock dit jaar aan de praat raakten met twee leden van de Israeli Whisky Society en uiteindelijk een eigen botteling proefden van hen, een 6 jaar oude single cask, cask strenght (55,9%) Arran. De fles werd gestookt in 2008 en gebotteld in 2014, maar kwam voor onduidelijk reden pas op de markt ginds medio 2017. De versie die wij schonken was batch 4, wat rijpte in een zelfgemaakte grot horend bij een wijnerij op de berg Carmel, in het noordwesten van Israël. Veel exotisch fruit en hout. Het Arran karakter was erg herkenbaar maar een enigszins hermetische whisky. Vol smaak, wat vurig, maar niet bijzonder gelaagd. Goed, we spreken over slechts 6 jaar en op zich is het aandeel smaak in de malt op die korte tijd strak. Toch vonden sommigen het te geparfumeerd (potpourri?). Stevige kostprijs ook, om en bij de 70 euro/0,5L, maar wel een speciale fles. Hoeveel Schots-Israelische whisky, laat staan Arran, dronk u al?

De vierde dram bracht ons terug dicht bij huis: omgeving Kortrijk. In onze voorbereiding vroegen we de Wee Dram Whisky Society of ze iets in huis hadden voor ons. Wee Dram heeft reeds twee flessen gebotteld: de Real Wee Dram n°1 was een Dailuaine 1999 voor hun 10 jarig bestaan. De tweede botteling -voor hun 15 jarig bestaan- was een Blair Athol uit 1998, gebotteld in 2015. 17 jaar oud, 115 flessen, op 51,8%. We proefden ze allebei op voorhand en kozen unaniem voor de Blair Athol. Deze whisky heeft blijkbaar deels in Schotland en deels in België gerijpt. Het eerste vat was een fresh bourbon cask van Blair Athol. De whisky rijpte daarin tot juni 2011, tot het naar België werd verscheept in plastic containers (vaten mogen niet (gevuld) geëxporteerd worden). Na de dedouanering rijpte de whisky verder in een fresh bourbon vat van Jim Beam tot botteling in oktober 2015. Wat een heerlijke dram… Veruit de beste whisky tot dan toe voor velen. We gingen dus mooi in stijgende lijn.

Na een korte pauze gingen we verder met Bowmore “Mac Bolle” (14 jaar oud, 303  flessen, 46% ABV, bourbon hogshead). Ter ere van 100 jaar Ronde Van Vlaanderen in 2012, verschijnen twee single cask bottelingen, een Aberlour 1994 en een Bowmore 1997. Het label draagt de naam en beeltenis van de legendarische Torhoutenaar Karel Van Wijnendale (alias Mac Bolle), wielerjournalist, stichter van de sportkrant Sportwereld en geestelijke vader van de Ronde van Vlaanderen. Beide vaten werden geselecteerd door Whisky Import Belux en The Bonding Dram, de flessen werden verkocht door de stad Torhout, dat in 2012 de titel Dorp van de Ronde Van Vlaanderen mocht dragen. De link met ons thema is The Green Man, want Michiel co-selecteerde het vat. De prijs voor een fles was 60 euro, waarvan er 5 euro naar Kom Op Tegen Kanker ging. Het werd snel duidelijk dat heel wat deelnemers de Bowmore een erg lekkere dram vonden. Hadden we al de winnaar bij de nek? Zo’n mooie, relatief licht geturfde, ziltige, citrusachtige Bowmore. Heerlijk!

Wat volgde was een 12 jaar (55,8% ABV) oude “onbekende” Speyside-sherrybom (na een zachte Bowmore kon die er wel naast, wisten we). We maken een berekende gok en menen dat dit Glenfarclas is, maar een mens mag nooit te zelfzeker zijn. Deze fles werd gebotteld voor het 10 jarige bestaan van Whisky Doris. Veel sulfur en typische zware sherry-invloeden. De laatste dram was de 23 jaar oude blended malt “Maverick” uit 1993 (52,5% ABV) van Mark & Manny Malts. Een whiskytasting waar er turf aan bod komt, single grain alsook single malt afsluiten met een blended malt: waar komt u dat tegen? Deze tweede uitgave van de in 2017 gelanceerde Galaxy Series was -zoals steeds- gelimiteerd op 50 flessen en bevat enkel undisclosed speyside malts. We waren opnieuw aangenaam verrast toen we deze whisky tijdens de tasting opnieuw aan de lippen zetten. Fantastische afdronk: licht droog, walnoten, gevarieerd kruidenpalet, …  Mooie afsluiter!

Onder begeleiding van wat brood en beleg werd de groepsquotering van de line-up overlopen. De uiteindelijke score lees je hieronder:

1. Bowmore “Mac Bolle” (65 punten)

2. MMM “Maverick” (27 punten)

3. Blair Athol “Wee Dram” (21 punten)

4. “Arran B4” Isreali Whisky Soviety (21 punten)

5. “Speyside” Whisky Doris (20 punten)

6. “Timstasting” Girvan (7 punten)

7.”Timstasting” Glen Moray (1 punt)

Hieronder een paar sfeerfoto’s.