Arran Tasting

Arran Tasting

Op 5 mei 2019 kwam een klein groepje whiskyliefhebbers bijeen in hartje Gistel. De neuzen stonden gericht op een eiland van een goede 400 vierkante kilometer met grofweg 5000 inwoners: Arran. Het eiland met als buren Springbank in het Westen en Auchentoshan in het Oosten staat te boek als “Schotland in het klein”. Volgens sommigen een geologisch paradijs. Wij waren vooral geïnteresseerd in de whisky natuurlijk. De stokerij van Arran staat in Lochranza, in het Noorden van het eiland. In het verleden -we besparen u de historische details- waren er tientallen illegale stokerijen actief, vooral in het zuiden. Nu twee: sinds 1995 Arran en sinds 2019 Lagg.

We proefden acht drams:

Arran 14y

Arran “Amarone Cask Finish”

Arran 10y “Mactaggart”

Arran “Machrie Moor”

Arran “Private Cask” 10y for 10th MaltClan Festival

Arran 19y Cadenhead’s Small Batch

Arran “Private Cask” 14y for The Nectar

Easan Biorach 15y

Het was de allereerste WWC-tasting waar leden een actieve rol hadden. In de voorbereiding was WWC’er Ronny Degrieck betrokken. Ronny opende trouwens recent zijn shop, The Good Stuff. Support your locals! Ronny nam samen met de voorzitter de tasting voor zijn rekening. Ook in het najaar zijn er diverse tastings waar leden mee aan de kar trekken.

Onder een toelichting van het eiland en de stokerij volgden snel de eerste twee drams. De Arran 14y is een zoete, fruitige whisky met typische florale toetsen in de evolutie. Een straight forward dram, ideaal als aperitief. Voor zo’n 40 euro ook een goede referentie als standard malt. Deze 14y vervangt sinds 2010 de 12y en vormt samen met de 10y de entree Arrans. Je hebt ook nog de 18y en 21y in de core range. Daarnaast zijn er onder andere nog een paar gelimiteerde edities zoals recent de Explorer edities en aardig wat cask finishes. Eén van die laatste is de amarone, ondertussen geen limited edition meer maar een vaste waarde binnen het aanbod. Naast de amarone zijn onder andere port, madeira, marsala, sauternes de revue gepasseerd. De jongste telg in deze lijn is de côte rôtie cask finish. Amarone is, mocht u het niet weten, een intense droge rode kwaliteitswijn uit Italië. Deze cask finish zit op 50% alcohol en is zo’n 8 tot 10 jaar oud. Hoelang de Arran malt gezelschap heeft gehad van de amarone is niet echt duidelijk, maar hij kwam anders binnen dan de 14y. De meningen waren voor het eerst verdeeld.

Arran heeft vijf stokers en één master distiller, James MacTaggart. James is al jaren actief in de industrie. Voor zijn 10e verjaardag als master craftsman voor Arran vulde hij 12000 flessen af met 10 jaar oude Arran, exclusief gerijpt op first fill bourbon vaten. Er zaten vaten bij die hij in het prille begin van zijn job bij Arran had gevuld. Een mooie doos, dat wel, en een dito prijs (zo’n 75 euro), maar hoe vonden de deelnemers de whisky? Veel smaak, onmiskenbaar bourbon en een mooi viscositeit. Na even in het glas kwam hij mooi open, maar echt schitteren deed hij niet. Daarna volgde een recente Machrie Moor op vatsterkte. Machrie Moor, op de markt sinds 2010, is geturfde Arran. Neem dit niet te letterlijk: met een PPM van 20 is er allerminst sprake van sterk geturfde whisky. Arran startte in 2007 met de bouw van een tweede distilleerderij, in het Zuiden, genaamd Lagg. Deze whisky is qua profiel anders: rijk, aards, met sterke invloeden van rook en turf (50 PPM). Op 19 maart 2019 vloeide de eerste spirit uit de stills van Lagg. De Machrie Moor krijgt dus binnenkort gezelschap. Het is afwachten wat de toekomst zal brengen, maar wij kijken er alvast naar uit! De Machrie Moor was een schot in de roos. In tegenstelling tot de andere flessen waren de meningen nu quasi meteen duidelijk. Mooie whisky! Voor de verhaaltjes van een geketende hond, goudsarenden, mythologische herten, gezwollen rivieren na een hevige regenbui moet u er de volgende keer gewoon bij zijn.

In de pauze haalden we, voor diegenen die zin hadden, een fles boven die ooit al in een tasting heeft gezeten maar waarvan er nog een teug in de fles zit: Arran Single Cask voor de Israeli Whisky Society. Het verbaasde ons niet dat ook hier de meningen verdeeld waren. Wij vinden deze whisky niet lekker (we kochten hem dan ook blind), maar het potpourri gehalte is zeker in de neus sterk verminderd ten opzichte van enkele maanden terug.

Na de pauze vroegen we de Machrie Moor te vergelijken met de eerstvolgende: één van de bottelingen voor het 10e MaltClan whiskyfestival te Halle ook wel Hogmanay genoemd, Nieuwjaar in het Schots. Ze drukken namelijk allebei, hoewel ze verschillend zijn, “op dezelfde toetsen”. Deze whisky heeft water nodig want het is een jong, pittig beestje. Granen en appeltjes! Vanille, uiteraard. Vervolgens kwamen er drie donkerdere jongens in the picture. De eerste was een 19 jaar oude Arran gebotteld door de befaamde bottelaar Cadenhead’s. Deze keer onder hun Small Batch reeks. Uit 2016 al. Lekkere stuff! Een mix van bourbon en sherry hogsheads. Beetje stoffige malt. Niet een schoolvoorbeeld van Arran en daarom leuk.

Nog zoeter en donkerder, daar zorgde The Nectar voor met hun 14 jaar oude Private Cask. Houtzagerij in een fles! Daar houden we het bij qua proefnotities. Tussendoor dronken we nog een andere Private Cask, geschonken door Thomas Vervoort, waarvoor dank! Het betrof een botteling voor Delhaize uit 2015, 10 jaar oud. We moeten dat meer in de gaten houden, dachten we, die bottelingen voor Colruyt en Delhaize. Nauwelijks reclame maar er zitten vast (bleek ook met deze) interessante flessen tussen. Voor 60 euro zeg je? Een koopje.

Onze groep was van in het begin erg enthousiast over de fles van The Nectar. Een niet aandachtige lezer zou denken dat we met een winnaar te maken hadden, maar er kwam nog een laatste dram, en wat voor één. Afsluiten deden we met een Arran gebotteld voor het Lochranza Hotel. De naam doet denken aan een pakje oergranen uit de bioshop: Easan Biorach. Als u de kans krijgt om één van deze flessen, ondertussen bottelen ze 20+y oude Arran onder de naam: doen! U zult er geen spijt van hebben. Sublieme whisky. Beetje vuil en stoffig, atypisch Arran. Nooit zou u het blind raden dat dit Arran is. Prachtige finish voor zijn leeftijd en een neus om bij te watertanden. Dank je Ronny om deze fles te schenken aan de WWC! Ideale afsluiter van een gezellige middag. De Easan Biorach ging dan ook overduidelijk lopen met de eerste plaats!

Hieronder, zoals steeds, wat foto’s. Volgende afspraak is op 16 juni. Dan houden we een BBQ met rum, maar niet op de gewoonlijke locatie en het tijdstip. Je raadt het al: rum die de naam waard is! Geen suikerbommen of kleurprenten, maar (h)eerlijke rum voor whiskydrinkers!

Tot dan? You know the drill: schrijf u alvast in via info@wickedwhiskycompagnie.be

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *